آراتا ایسوزاکی
Arata Isozaki
... آنچه دیگران به عنوان زیبایی شناسی ژاپنی میشناسند غالبا عکس آن چیزی است که درلحظه خلقش ژاپنی خوانده می شده ...
آراتا ایسوزاکی
در
سال ۱۹۳۱ اویتا- کیوشو- ژاپن به دنیا آمد. در دانشگاه توکیو زیر نظر کنسو
تانگ درس خواند. بعدها یکی از اعضاء تیم طراحی تانگ شد. او در سال ۱۹۶۳
کارمستقل خود را شروع کرد. کارهای او در اواخر ۱۹۶۰ از مدرسه متابولیسم
تاثیر می گرفت. کارهای بعدی او خوداگاه ، مصنوعی و ظاهری بود که از تاثیر
معماری نشات می گرفت. اواز ایده هایی که در کارهای متناقض منابعی چون مارسل
کوچامپ و ارچیگرام و… استفاده می کرد. با در نظر گرفتن موفقیت تانگ به
عنوان اصلی ترین شخصیت معماری ژاپن، ایسوزاکی به طور یکسانی در زمینه
نویسندگی و تئوری پردازی با او برابری می کند. او نیز به عنوان رهبری در
زمینه گرایش ها و جنبش های بیرون گرایانه الگوی مهمی برای طراحان ژاپنی به
شمار می آید. او پایه گذار معماری معاصر ژاپن بود. شهرت بین المللی
ایسوزاکی از سال ١٩٦٨ در چهاردهمین همایش سه سالانه میلان و در نمایشگاه
هزار توی رعد آغاز می گردد . در اینجا ایسوزاکی در نمایشگاهی ، تصاویر و
نقد مطالب فاجعه هیروشیما را به معرض نمایش درآورده و از لحاظ پرداخت ،
بیان و نظریه پردازی ، خود را دوشادوش مدرنیست های اروپا قرار می دهد . او
با عنایت به کلیه وقایع و سنت های ژاپنی کلیه تمثیل های محیطی تاریخی خویش
را در زبانی نو همراه با پیشرفت های نظری علمی جهان در بستری ویژه مطرح
نموده و تاثیرگذاری اولیه کنزو تانگه و لویی کان و نفوذ فکری هنری نوعی
تاریخ گرایی کلاسیک افرادی مانند جولیو رمانو ، آندره آپالادیو ، اتین لویی
بولی و بلاخص کلود نیکولا لدو در سال های ١٩٧٠ در نظریات او آشکار می
گردد. در دهه ١٩٦٠ اولین دوره فعالیت حرفه ای ایسوزاکی با کار هنرمندانه
فرم از طریق بیانی قوی و خالص که قبلا در کارهای تانگه مطرح شده بود ،
مشاهده می شود که در واقع توجه ویژه ای است به مفهوم کاربرد خالص مصالح در
قالب شکلی شاخص که این در ضمن ، حدفاصل کار وی با تانگه ، به دلیل عنایت
خاص او به مفاهیم شکل دهنده اثر مفهومی است. دوره دوم فعالیت حرفه ای
ایسوزاکی در دهه ١٩٧٠ تحت تاثیر الگوهای اروپایی و آمریکایی در تدوین شناخت
هنر معماری خالص انتزاعی هندسی نوین است که همجواری و ترکیب احجام
افلاطونی خالص را در بر دارد و شاید شاخه ای از دوران هندسی مدرنیستی ،
منظری پسامدرن بوده که در تاریخ گرایی ، کلاسیسیم ، محتوی ، قالب هندسی ،
تمثیل های بومی و جهانی ، عامل تشکیل دهنده آثار جدید وی در این دوران می
گردد. معمار ژاپنی آراتا ایسوزاکی، که از جمله کارهایش می توان به موزه
هنرهای معاصر لس آنجلس، استادیوم المپیک بارسلنا و دانشگاه هنر و طراحی
توکیو اشاره کرد، ساختمان ها را نه در قامت ابژه های مرده، بلکه همچون
رویدادهایی می بیند که دربردارنده بستری اجتماعی و تاریخی می باشند، ابژه
هایی که نه به واسطه مادیتی که به صورتی ابدی در آن ها رسوب کرده تعریف می
شوند بلکه هم چون متونی اند که باید بارها و بارها تفسیر و بازخوانی گردند .
موزه هنرهای معاصر لس آنجلس
مجمع ملی قطر
به صورت رسمی در دسامبر ۲۰۱۱ در شهر دوحه افتتاح گشته، یکی از پیچیده ترین و ماهرانه ترین کنوانسیون ها و مراکز نمایشگاهی ایست که تا کنون ساخته شده است و با الهام از "درخت صدر" طرحی نمادین و قابل مباهات می باشد. این ساختمان که توسط معمار ژاپنی آراتا ایسوزاکی طراحی شده است، نمایی جذاب و دیدنی شبیه به دو درخت در هم تنیده دارد که در تاج به هم متصل شده و سایبان بیرونی سازه را حفظ می کنند. در صحرا، درخت همچون فانوس علم و آسایش است که شاعران و دانشمندان در زیر شاخه های آن جمع می شوند و پناهگاهی جهت به اشتراک گذاشتن دانش و علوم می باشد. این مرکز با تمرکز بر پایداری شکل گرفته است و موفق به دریافت گواهینامه استاندارد طلایی از مدیریت شورای ساختمان سازی سبز آمریکا در طراحی انرژی و محیط زیست گشته است. این ساختمان طراحی شده است تا از نوآوری هایی چون حفظ منابع آبی و انرژی کارا به صورت مطلوب استفاده نماید. بخشی از این بنیاد، شامل یک سالن کنفرانس با چهار هزار صندلی به سبک سالن های تئاتر، یک سالن نمایش با دو هزار و سیصد صندلی، سه اتاق سخنرانی، مجموعه ای از ۵۲ اتاق اجتماعات قابل مبلمان جهت هر گونه رویداد و همایش می باشد. این مرکز همچنین، با بیش از چهل هزار متر مربع فضای نمایشگاهی در نه سالن با گنجایش ده هزار صندلی، مناسب جهت برگزاری فستیوال ها و میهمانی ها ست. این معماری درخشان همراه با آخرین تکنولوژیهای روز دنیا، بهترین مکان برای برگزاری همایش ها، کنفرانس ها و گردهمایی های محلی و بین المللی می باشد.
