پل رودولف
paul rudolph
پل رودولف
پل رودولف معمار مدرن پیرو برتالیسم و یکی از مشهورترین معماران قرن بیستم آمریکاست. بناهای کاربردی او با مشخصه بتن اکسپوز راه راه چکش کاری شده به صورت ناهموار، هم چنین بازی با نور و سایه ، فضاهایی رویایی و انتزاعی ویژگی های کار رودولف است. او به مدت 6 سال ریاست مدرسه معماری ییل را به عهده داشت. به خاطر بناهای بتنی و پلان های پیچیده آثارش شهرت دارد. در حقیقت او یکی از پیشگامان بروتالیسم در معماری محسوب می شود. یک معمار متبحر نه تنها توانایی طراحی بر روی یک مقیاس را دارد بلکه می‌تواند با حفظ سبک و تکنیک، مقیاس کار خود را تغییر دهد. طراحی‌های پل رودولف، معمار تربیت شده بین المللی، از خوابگاه‌های کوچک تا واحدهای مسکونی و مراکز عمومی با مقیاس بزرگ وجود دارد. وی پس از فارغ التحصیلی از موسسه پلی تکنیک آلاباما در آبرن، به مطالعات و طراحی پرداخت. او در مطالعات خود سرآمد و در طراحی سبک‌های معماری را با یکدیگر تلفیق می‌کرد.
مجتمع مسکونی باس (فورت وورث، تگزاس)
پل رودولف با طرحی مبتکرانه و تکنیک‌های مختص به خود مجتمع مسکونی باس را طرحی کرد. خانه باس یکی از معدود خانه‌های تگزاس که توسط رودلف در فورت وورث و خارج از ایالت فلوریدا ساخته شده است. ساخت این بنا در اوایل سال ۱۹۷۰ ترکیبی از سبک معماری قدیم و جدید است که پر از تزئینات کاربردی و همچنین سرشار از پیچیدگی‌های فضایی در ساختار و فضای سه بعدی است. حجم این خانه ایجاد این توهم است که خانه از یک سری از حجم ها و صفحات شناور با افزایش وضوح کمتر و پیوستگی عمودی قطعات بر روی یکدیگر قرار گرفته‌اند و به وسیله طبقه با سقف شیشه‌ای و پانل آلومینیوم سفید لعابدار از یکدیگر جدا می‌شوند. در این خانه حجم‌های افقی به شدت با هم تداخل دارند و بیان کننده دقت در طراحی یک واحد منسجم است و با قاب‌های فولادی سفید لعابدار مناظر اطراف را دیدنی‌تر می‌کند. مجتمع مسکونی باس در واقع تلفیقی از دوازده سطح است که فضاهای زندگی را در ابعاد مختلف به وجود می‌آورد. این بنا از روی عمد در میان درختان بر روی تپه فورت وورث طراحی شده و اتصالی بین محیط زیست طبیعی، درختان سبز و چمن با باغ بر قرار کرده است. پنجره‌ها رو به حیاط باز می‌شود و نمایی از باغ را به منظور توسعه ملکِ فراتر از محیط اطراف به نمایش می‌گذارد. ورودی بنا در سطح بالاتر خانه، نزدیک به مسیر سواره و در سمت شرق خانه گسترش یافته است. مناطق اصلی زندگی و سالن اصلی معلق بر روی شیب تند سایت هستند و مناظر طبیعی زیبا به وسیله دیواره‌های داخلی سفید قاب شده‌اند. ساختار تیرهای فولادی معلق، ارتفاع زیاد پنجره‌های لعاب دار، ستون‌های فولادی نازک و پانل‌های پیش ساخته، خانه را متناسب با یک سیستم شبکه از پیش تعیین شده که مبنی بر ابعاد افقی و عمودی هستند استوار کرده است. بدون شک مجتمع مسکونی باس از زیباترین طرح‌های مسکونی پل رودولف به حساب می‌آید.
دانشکده هنر و معماری ییل
در میان نسل دوم معماران مدرن که پس از جنگ جهانی دوم سعی در تعدیل عقاید افراطی، اعتلای آرمان ها و رفع چالش های معماری مدرن داشتند، لویی کان و پل رودولف بیش از سایرین موفق بودند. این دو معمار هر یک به نحوی تحت تاثیر اساتید معماری مدرن و مشتاق به کشف پتانسیل های مصالح جدید نظیر بتن بودند. در سال ۱۹۶۳ پل رودولف (Paul Rudolph) ساختمان دانشکده هنر و معماری دانشگاه ییل را در نبش تقاطعی در"نیوهاون" آمریکا طراحی نمود که درست در کنج مقابل آن گالری آثار هنری دانشگاه توسط لویی کان طراحی شده بود. بنای گالری که یک دهه پیش از طرح رودولف احداث شده بود می توانست الگویی الهام بخش برای رودولف باشد؛ ساختمانی چهار طبقه با نمایی از شیشه و فولاد، متاثر از معماری مینیمال "میس وندر روهه". با این وجود رودولف که درصدد تبیین زبان معماری شخصی خود بود با الهام از ساختمان لارکین اثر فرانک لوید رایت و آثار متاخر لکوربوزیه، توانست سبک معماری بروتالیستی و تندیس گرا را اعتلا بخشیده و بنایی درخور تحسین و ماندگار خلق کند، بنایی که به عنوان یکی از سمبل های معماری مدرن متاخر شناخته شده و نقشی تاثیرگذار در شکل گیری معماری دهه شصت و هفتاد میلادی داشته است. رودولف با آشکار ساختن عناصر سازه ای بتنی و تاکید بر بافت مصالح، طبیعت بی آلایش مصالح مدرن را ستوده و سبک معماری بروتالیستی را اعتلا بخشید. نکته شاخص دیگر در این بنا، تضاد میان سیالیت فضاهای داخلی و صلبیت جداره های خارجی در ساختار درونگرای پروژه است. در اغلب آثار رودولف ایده های اصلی طرح در مقطع شکل می گیرد و همچنان در مقاطع این پروژه نیز مشاهده می شود که تعداد طبقات در داخل ساختمان بسیار زیاد بوده و سطوح داخلی ساختمان به بیش از سی تراز ارتفاعی مختلف قابل تفکیک است، حال آنکه نمای خارجی ساختمان پنج طبقه به نظر می رسد. در سال ۱۹۶۹ حریقی شبانه بخش زیادی از فضاهای داخلی را از بین برد و درعملیات بازسازی آن قسمت هایی از طرح نیز تغییر نمود. در سال ۲۰۰۸ نیز طرح بازسازی و گسترش دانشکده هنر و معماری ییل توسط چارلز گواثمی، معمار صاحب نام آمریکایی طراحی و اجرا گردید.
